លោក មឿន ឈានណារិទ្ធ និយាយថា៖ «ខ្ញុំដើរពីផ្ទះនៅផ្សារថ្មីទៅរៀននៅសាលារៀនវត្តកោះ រហូតដល់ប្រឡងឌីប្លូមជាប់ទៅរៀននៅសាលាភ្នំដូនពេញ ដែលឥឡូវគេដូរឈ្មោះថាវិទ្យាល័យព្រះស៊ីសុវត្ថិ។ ម្តាយខ្ញុំបានទិញកង់ពីមិត្តភ័ក្រ្តម្នាក់តម្លៃ៥០០រៀល ឱ្យខ្ញុំជិះទៅរៀន។»

នៅឆ្នាំ១៩៨៥ លោក មឿន ឈានណារិទ្ធ ចាប់ផ្តើមរៀនភាសាអង់គ្លេសជាមួយបងប្រុសរបស់លោកម្នាក់ដែលចេះភាសាអង់គ្លេសច្រើនបង្គួរ ហើយបានបើកបង្រៀននៅផ្ទះជាន់ទីបីរបស់លោក ។

លោកនិយាយថា៖ «ពេលនោះ ខ្ញុំខំរៀនខ្លាំងណាស់ ព្រោះខ្ញុំចង់ក្លាយជាគ្រូភាសាអង់គ្លេសដូចបងខ្ញុំដែរ។ ពេលរៀនបណ្តើរ ខ្ញុំដើរបង្រៀនតាមផ្ទះបណ្តើរ។»

ដោយសេចក្តីព្យាយាម លោក មឿន ឈានណារិទ្ធ បានបើកថ្នាក់បង្រៀនភាសាអង់គ្លេសដោយខ្លួនឯង នៅផ្ទះល្វែងមួយជិតផ្សារដេប៉ូ នៅឆ្នាំ១៩៨៧ ដោយមានសិស្សចូលរៀនជាង២០នាក់។

ភាពក្រីក្រដែលរួមរឹតយុវជនរូបនេះអស់រយៈពេលជាងមួយទសវត្សរ៍ បានដកខ្លួនថយបន្តិចម្តងៗ នៅពេលដែលថ្នាក់រៀនភាសាអង់គ្លេសរបស់លោកមានសិស្សកាន់តែច្រើន។ តុហូបបាយដែលធ្លាប់តែមានចានបបរ ជាមួយប្រហុក ឬអំបិល បានជំនួសដោយចានបាយ និងម្ហូបឆ្ងាញ់ពិសារ។

បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យនៅឆ្នាំ១៩៩០ លោក មឿន ឈានណារិទ្ធ បានប្រឡងចូលរៀនថ្នាក់បកប្រែភាសាអង់គ្លេសនៅសាកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញ ដោយលោកបានជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ក្នុងចំណោមបេក្ខជនប្រមាណ៥០០នាក់។ បន្ទាប់ពីការសិក្សាអស់រយៈពេល៣ឆ្នាំ លោកបានប្រឡងបញ្ចប់ការសិក្សា ដោយទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ដដែល។

ក្នុងពេលសិក្សាបណ្តើរ លោកសាស្រ្តាចារ្យរូបនេះនិយាយថាគ្រូបង្រៀនជនជាតិអង់គ្លេសរបស់លោកបានបញ្ជូនលោកទៅហាត់ការជាអ្នកបកប្រែព័ត៌មាន នៅបេសកកម្មទូតអង់គ្លេសអស់រយៈពេលជិតមួយឆ្នាំ ដែលធ្វើឱ្យចំណេះដឹងភាសាអង់គ្លេសរបស់លោកកាន់តែកើនឡើង។

លោកនិយាយថា៖ «ពេលនោះ ខ្ញុំចេះអង់គ្លេសកាន់តែច្រើន ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាគួររៀនភាសាផ្សេងទៀត ហើយខ្ញុំក៏ទៅរៀនភាសាបារាំង ជប៉ុន និងភាសាថៃបន្ថែម។ កូនសិស្សអង់គ្លេសខ្ញុំម្នាក់បើកបង្រៀនភាសាចិន ហើយសុំឱ្យខ្ញុំរៀនភាសាចិនជាមួយគាត់ដូរគ្នា ដោយមិនបាច់បង់លុយ។ ខ្ញុំក៏ទៅរៀនចិនបានមួយឆ្នាំ។»

នៅឆ្នាំ១៩៩២ លោក មឿន ឈានណារិទ្ធ បានធ្វើតេស្ត៍ជាប់ជាអ្នកបកប្រែភាសាអង់គ្លេសនៅកាសែតភ្នំពេញប៉ុស្ត៍ ហើយលោកក៏បានហ្វឹកហាត់រៀនសរសេរព័ត៌មានជាភាសាអង់គ្លេស រហូតដល់ចេះសរសេរស្ទាត់ជំនាញ។

នៅឆ្នាំ១៩៩៥ដល់ឆ្នាំ២០០៣ លោកបានធ្វើជាគ្រូបង្រៀនសារព័ត៌មាននៅវិទ្យាស្ថានសារគមនាគមន៍កម្ពុជា ដែលបង្កើតឡើងដោយអង្គការយូណេសស្កូ ក្នុងបរិវេណក្រសួងព័ត៌មាន។

លោកសាស្រ្តាចារ្យ មឿន ឈានណារិទ្ធ និយាយថាលោកបានបន្តការសិក្សា រហូតដល់បានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រវិទ្យាសាស្រ្តអប់រំ និងថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រជា ន់ខ្ពស់ផ្នែកអក្សរសាស្រ្តអង់គ្លេស។

ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១០មក លោកបានទៅបង្រៀននិស្សិតថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រផ្នែកសារព័ត៌មាន នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ សាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្ត និងបច្ចុប្បន្ន នៅសាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា ដែលលោកបានធ្វើជាសាស្រ្តាចារ្យផ្នែកសារព័ត៌មានអស់រយៈពេល៦ឆ្នាំមកហើយ។

ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែមជួយផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ លោកសាស្រ្តាចារ្យ មឿន ឈានណារិទ្ធ បានបើកសាលាបង្រៀនភាសាបរទេសមួយនៅស្រុកកងមាស ខេត្តកំពង់ចាម ដែលលោកបានដាក់ឈ្មោះថា «សាលាភាសាអន្តរជាតិបូរ៉ុមបូរាណ» ទៅតាមនាមរបស់អ្នកម្តាយ និងលោកឪពុកមារបស់លោកជាការរំឭកដល់គុណលោកទាំងពីរ។

លោកនិយាយថា៖ «ខ្ញុំឃើញក្មេងជាច្រើនមិនមានលុយបង់ថ្លៃការសិក្សាចូលរៀនភាសាអង់គ្លេសនៅសាលាភាសានៅទីប្រជុំជន ដូច្នេះខ្ញុំក៏បង្កើតសាលាភាសារបស់ខ្ញុំ ដោយយកកម្រៃបន្តិចបន្តួច ដើម្បីឱ្យក្មេងក្រីក្រអាចចូលរៀនបាន។ ខ្ញុំសូមអរគុណមិត្តភ័ក្រ្ត និងសប្បុរសជនមួយចំនួន ជាពិសេសឯកឧត្តម ខៀវ កាញារីទ្ធ រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងព័ត៌មាន ដែលបានជួយឧបត្ថម្ភដល់សាលាភាសារបស់ខ្ញុំ។»

ក្រៅពីបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស លោកសាស្រ្តាចារ្យភាសាវិទូ មឿន ឈានណារិទ្ធ ក៏បង្រៀនភាសាបារាំង ជប៉ុន និងថៃ ដល់កូនសិស្សបន្ថែមផងដែរ។

លោកនិយាយថា៖ «កូនប្រុសខ្ញុំនៅភ្នំពេញប្រាប់ឱ្យខ្ញុំបង្រៀនភាសាបារាំងដល់ប្អូនរបស់គេ និងក្មេងដទៃផង ក្រែងពួកគេចង់រៀនពេទ្យ ឬរៀននៅសាលាតិចណូ។ ក្រៅពីភាសាអង់គ្លេស ភាសាដទៃខ្ញុំចេះច្រើនគួសមដែរ តែមិនសូវជ្រៅជ្រះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំអាចបង្រៀនបាន។»

(សម្រាប់សប្បុរសជនដែលចង់ជួយទ្រទ្រង់សាលាភាសារបស់លោក លោក-លោកស្រីអាចចូលរួមឧបត្ថម្ភ តាមរយៈគណនេយ្យ ABA No 001 789 739 ឬគណនេយ្យ Wing No 035 41 130 ។)